Palmbomen en kokosnoten
Door: Rachel
Blijf op de hoogte en volg Rachel
02 December 2006 | Honduras, Roatán
2/12
Na een lange reis van 12 uur (van deur tot deur) eindelijk aangekomen op Roatan, één van de Bay Islands van Honduras. De reis ging met een bus, een taxi naar het andere busstation, weer een bus (met een of andere vage vitaminenverkoper), weer een taxi naar de haven, een boot (snelle catamaran wat niet helemaal goed ging (reispillen vergeten in te nemen :-( en een taxi naar het hotel.
Roatan is een Caribisch eiland waar meer Engels dan Spaans wordt gesproken. Het Engels is vaak met een ´Jamaicaans´ accent, heel grappig. Ook zijn de mensen hier veel donkerder dan op het vasteland. Het is erg Amerikaans, er zijn zelfs vluchten rechtstreeks naar het eiland vanuit de VS en alle prijzen staan ook in dollars aangegeven waar je dus ook mee kunt betalen!
Ingecheckt bij het Seabreeze hotel, aan de overkant van een duikschool. Nadat ik geïnstalleerd was in mijn kamer ben ik naar de overkant gegaan om het duiken voor de volgende dag te reserveren. Er was een bbq aan de gang waar ik gelijk bij aan kon sluiten. Morgen duiken!!
3/12
Weer vroeg op, deze keer om te gaan duiken. Eerste duik was naar 32 meter, naar een wrak. Het wrak was op zich wel gaaf alleen was het de machinekamer in zwemmen, vlak erna er weer eruit en daarna nog een keer erin en eruit. Niet heel avontuurlijk dus. Daarna nog een grot in en dat was eigenlijk leuker. De 2e duik was naar een soort gangenstelsel in het koraalrif, ook erg leuk. Helaas heb ik de beloofde schildpad nog steeds niet gezien!! :-(
´s Middags het eiland een beetje verkend (althans, West End, het stukje waar ik zat). De hoofdstraat van West End is een zandstraat met veel palmbomen en groen. Echt een tropisch eiland om te zien! ´s Avonds gegeten bij ´Brick Oven Pizza´, het was volgens de info moeilijk te vinden maar de moeite waard. Dus daar ging ik, gewapend met mijn zaklamp de paden op, de lanen in! Onderweg op een klein zandpaadje dat omhoog ging, zag ik een grote witte krab zitten. Grappig, dacht ik nog, die hebben ze daar vast neergelegd als aanwijzing dat je op de goede weg bent. Totdat de krab snel wegliep het gras in... In de Brick Oven Pizza een (uiteraard) pizza gegeten met een biertje en de ´Da Vinci Code´ bekeken. Na de film weer met de zaklamp in de aanslag terug naar mijn hotel. Morgen om 7 uur weer met de boot terug naar het vasteland.
Na een lange reis van 12 uur (van deur tot deur) eindelijk aangekomen op Roatan, één van de Bay Islands van Honduras. De reis ging met een bus, een taxi naar het andere busstation, weer een bus (met een of andere vage vitaminenverkoper), weer een taxi naar de haven, een boot (snelle catamaran wat niet helemaal goed ging (reispillen vergeten in te nemen :-( en een taxi naar het hotel.
Roatan is een Caribisch eiland waar meer Engels dan Spaans wordt gesproken. Het Engels is vaak met een ´Jamaicaans´ accent, heel grappig. Ook zijn de mensen hier veel donkerder dan op het vasteland. Het is erg Amerikaans, er zijn zelfs vluchten rechtstreeks naar het eiland vanuit de VS en alle prijzen staan ook in dollars aangegeven waar je dus ook mee kunt betalen!
Ingecheckt bij het Seabreeze hotel, aan de overkant van een duikschool. Nadat ik geïnstalleerd was in mijn kamer ben ik naar de overkant gegaan om het duiken voor de volgende dag te reserveren. Er was een bbq aan de gang waar ik gelijk bij aan kon sluiten. Morgen duiken!!
3/12
Weer vroeg op, deze keer om te gaan duiken. Eerste duik was naar 32 meter, naar een wrak. Het wrak was op zich wel gaaf alleen was het de machinekamer in zwemmen, vlak erna er weer eruit en daarna nog een keer erin en eruit. Niet heel avontuurlijk dus. Daarna nog een grot in en dat was eigenlijk leuker. De 2e duik was naar een soort gangenstelsel in het koraalrif, ook erg leuk. Helaas heb ik de beloofde schildpad nog steeds niet gezien!! :-(
´s Middags het eiland een beetje verkend (althans, West End, het stukje waar ik zat). De hoofdstraat van West End is een zandstraat met veel palmbomen en groen. Echt een tropisch eiland om te zien! ´s Avonds gegeten bij ´Brick Oven Pizza´, het was volgens de info moeilijk te vinden maar de moeite waard. Dus daar ging ik, gewapend met mijn zaklamp de paden op, de lanen in! Onderweg op een klein zandpaadje dat omhoog ging, zag ik een grote witte krab zitten. Grappig, dacht ik nog, die hebben ze daar vast neergelegd als aanwijzing dat je op de goede weg bent. Totdat de krab snel wegliep het gras in... In de Brick Oven Pizza een (uiteraard) pizza gegeten met een biertje en de ´Da Vinci Code´ bekeken. Na de film weer met de zaklamp in de aanslag terug naar mijn hotel. Morgen om 7 uur weer met de boot terug naar het vasteland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
