Dansen op de vulkaan

¡Hola amigos!

Mijn Spaanse les zit erop maar jullie zien aan mijn aanhef dat het allemaal goed is gekomen! :-)

Mijn verkoudheid is langzaam overgegaan via een koortslip in een ontstoken oog (erg charmant) maar verder voel ik me prima! Gelukkig kon ik redelijk uitleggen wat ik bedoelde bij de {Farmacia{ en heb ik een goedje gekregen dat gelijk goed helpt. Bij de farmacia (en bij banken, het DHL kantoor en andere winkels) staan altijd tot de tanden gewapende mannetjes de boel te bewaken. Het schijnt nodig te zijn maar ik heb nog niks crimineels gezien, misschien wel omdat ze overal staan...

Afgelopen weekend dan eindelijk naar de vulkaan geweest. En wat is dat gaaf, een actieve vulkaan! Martijn, mijn ook ontslagen oud-collega die ook aan het reizen is en toevallig in de buurt was, ging mee.

En met dank aan Martijn, die het hele verhaal al heeft gemaild, hoef ik dat alleen maar te copy, pasten met wat kleine aanpassingen! Zie hieronder..

Met een groep van 11 man (van school) richting de vulkaan. De tour zou van 14.00 tot +/- 20.30 duren. We gingen eerst met een busje naar een plaatsje aan de voet van de vulkaan. Vanaf daar gingen we met een groep van 22 man te voet samen met een gids naar boven klimmen. Na een uurtje kwamen we bij de eerste hoop (opgedroogde) lavastenen die het resultaat was van een uitbarsting afgelopen augustus. Pacaya is de op één na actiefste vulkaan in Guatemala. Tijdens de tour zouden we overigens niet helemaal tot de krater gaan omdat dat momenteel te gevaarlijk zou zijn. Vervolgens liepen we langs het lava steeds verder omhoog en opeens zagen we ergens tegen de helling van de vulkaan een dikke stroom lava naar beneden rollen. Dit was op ongeveer 200 meter afstand. Iedereen was al redelijk onder de indruk. De gids nam ons echter mee over de oude, droge lava richting de lavastroom. We kwamen steeds dichterbij en overal om ons heen zag je meer en meer brandhaarden onder de stenen. De gids had was houtjes meegenomen en gooide die in een van de haarden en ze begonnen spontaan te branden. Best spannend want de stenen waar we op liepen werden ook steeds warmer en we kwamen toch echt steeds dichter bij de grote lavastroom. Iedereen vroeg zich af tot hoever we zouden gaan. Nou dat was dus heel ver! We konden tot 1 meter van de lava komen. Hoe bizar en hoe heet! Je voelde en zag de hitte aan je voeten, je gezicht en we dachten zelfs op een gegeven moment verbrande haren te ruiken! Heel heel gaaf en blijkbaar niet geheel ongevaarlijk. Het blijkt dat er de laatste jaren al wel wat toeristen zijn verongelukt hier (lees ik net in het mailtje van Martijn!). Maar goed we hebben het overleefd en ik zou het zo nog een keer doen. In het donker zijn we weer afgedaald.

S´avonds heerlijk wat gegeten en wat gedronken in een bar met het klimgroepje. Antigua heeft een hoop leuke barretjes en cafes. Op zondag zijn we met de familie van één van de studenten naar een lokaal zwembad gegaan ergens in een klein dorpje buiten Antigua, met z{n allen achterin de pick-up truck. Wel cool want dat is niet te vinden als toerist. We waren dan ook de enige gringo´s en daarmee de attractie van de dag voor de locals. Met als gevolg dat de kindjes naast je willen zitten en je sjans krijgt van 12-jarigen. Lekker gezwommen en gezond. Erg leuk en relaxed zeker omdat het wederom erg lekker weer was. 's Middags weer terug naar Antigua. In de namiddag op misschien wel één van de mooiste terrassen van de wereld wat biertjes gedronken. De Sky Bar heeft een terras op een dak van een gebouw. Vanaf het terras kijk je over de hele stad en kun je genieten van de zon die langzaam achter twee vulkanen verdwijnt. Vervolgens heerlijk Thais gegeten en een mailtje gestuurd naar alle oud collegas van Disney inclusief foto van Martijn en mij voor de gloeiende lava (met als onderwerp; Bedankt!).

Gister was het ook voor mij gewoon weer maandag en moest ik naar school (laatste dag) en werken. Martijn is even met me mee geweest naar school en naar mijn werk. 's Avonds is hij met de bus richting Tikal gegaan. Leuk maar raar om hem hier te zien!

Vanochtend had ik dus lekker vrij en ben ik met Donnelly (Canadese van mijn huis en school) naar een groot kruis op een berg aan de rand van de stad gegaan vanwaar je een mooi uitzicht hebt over de stad. Er wordt aangeraden om dit korte stukje omhoog (en omlaag uiteraard) onder begeleiding van de toeristen politie te doen omdat hier in het verleden toeristen zijn beroofd. Dat hebben we dus maar gedaan en wederom hadden we een mooi uitzicht. Daarna nog een kerk bezocht en toen was het alweer tijd om te lunchen thuis. Vanmiddag gewerkt, heel veel kindjes (gelukkig voor hen) zijn naar huis met hun familie voor de grote vakantie (die is dus nu). Helaas ook mijn favoriete jongetje {Hilario{ (met de meest fantastische, lange, donkere wimpers, ben erg jaloers...). Sommige kindjes zullen in het ziekenuis blijven omdat ze niet met de ouders mee kunnen of door de ouders zijn achter gelaten.

Dus iets minder te doen maar het geeft nog steeds veel meer voldoening om hier te werken dan bij de oudere dames. Morgen is mijn laatste dag in het ziekenhuis.

Donderdagochtend vertrek ik om 4 uur richting Topan in Honduras. Daar zijn weer erg mooie Maya ruïnes naar het schijnt. Daarna wil ik naar één van de eilanden van Honduras gaan om lekker te duiken en te zonnen. Dus het volgende bericht vanuit Honduras!

xR