Drinken uit een kokosnoot, hangmat & reggaemuziek
Door: Rachel
Blijf op de hoogte en volg Rachel
06 December 2006 | Guatemala, Lívingston
Livingston (6000 inwoners) is alleen per boot te bereiken. Wanneer je aan land komt, zie je donkere Guatemalteken die Spaans spreken, Engels en Garifuna (lokale taal). Livingston heeft een relaxte, Caribische sfeer waar de economie draait om vissen, kokosnoten en toerisme.
De Garinagu (meervoud van Garifuna) mensen van Livingston (en zuid Belize) zijn afstammelingen van Afrikanen die de ´Nieuwe Wereld´ zijn binnen gehaald als slaven. Ze komen oorspronkelijk uit Roatan waar ze door de Britten waren neergezet na de overname in 1795. Vanuit Roatan zijn de Garifuna naar verschillende eilanden in de buurt verspreid en hebben ze zich gemixt met Caribische Indianen, Maya´s en Westerse schipbreukelingen. De cultuur en taal zijn dan ook een mix van Afrikaanse, Indiase en Europese invloeden.
Zo, na dit stukje geschiedenis (met dank aan de Lonely Planet) verder met wat ik daar heb gedaan! Ik heb met Susan ingescheckt in Hotel Rio Dulce, gelegen in de ´hoofdstraat´ (veel meer dan een paar straten die van enig belang zijn en een aantal varkens dat op straat lopen, is er niet). Het verkennen van het dorp ging dan ook redelijk snel. Dus maar met een boek in de hangmat, niet heel vervelend...´s Avonds regende het heel hard dus zijn we aan de overkant van de straat gaan eten en heb ik de lokale specialiteit ´Tapado´ gehad. Een soep met curry, kokos, veel vis (o.a. een hele krab en een hele vis) en platanos (een soort banaan die je moet koken). Aan de praat geraakt met een paar locals (die mijn niet-opgegeten-hele-vis aan een arm, gebocheld vrouwtje, op veel te grote slippers, gaven) en met hen naar een bar gegaan waar live Garifuna en reggae muziek werd gespeeld. Rum met kokosmelk gedronken, uiteraard, uit een kokosnoot (Coco Loco). Tropisch, Tropisch, Tropisch... Eén van de jongens heeft me kennis laten maken met de Garifuna dans en de Reggae dans (veel heup geswing).
6/12
Tijd om de jungle in te gaan! Met onze gids, een Frans stel, een Franse man, een Engels stel en Susan en ik eerst een stukje door het dorp gelopen, dan door de jungle omhoog naar een ´look out point´(waar je Belize en Honduras zag liggen), door een dorpje met Garifuna mensen naar de Rio Quehueche voor een kano vaart. Ok, in de kano moesten we met 7 personen plus de stuurman. En de kano was ieniemienie. Tja, dan maar met z´n allen, achter elkaar, op de grond in de kano. Natte konten, vele keren bijna omgeslagen maar erg gelachen. Geluncht op het strand en relaxed in een hangmat op een steiger. Daarna verder door de jungle naar ´los Siete Altares´ (de 7 altaren). Dit zijn een aantal zoetwater baden en watervallen waar we in hebben gezwommen. Heerlijk en erg gaaf! Daarna over het strand weer terug naar Livingston. Gelukkig hebben we de hele dag mooi weer gehad! ´s Avonds met z´n allen gegeten (verwarrend dat Frans en Spaans samen!!).
De Garinagu (meervoud van Garifuna) mensen van Livingston (en zuid Belize) zijn afstammelingen van Afrikanen die de ´Nieuwe Wereld´ zijn binnen gehaald als slaven. Ze komen oorspronkelijk uit Roatan waar ze door de Britten waren neergezet na de overname in 1795. Vanuit Roatan zijn de Garifuna naar verschillende eilanden in de buurt verspreid en hebben ze zich gemixt met Caribische Indianen, Maya´s en Westerse schipbreukelingen. De cultuur en taal zijn dan ook een mix van Afrikaanse, Indiase en Europese invloeden.
Zo, na dit stukje geschiedenis (met dank aan de Lonely Planet) verder met wat ik daar heb gedaan! Ik heb met Susan ingescheckt in Hotel Rio Dulce, gelegen in de ´hoofdstraat´ (veel meer dan een paar straten die van enig belang zijn en een aantal varkens dat op straat lopen, is er niet). Het verkennen van het dorp ging dan ook redelijk snel. Dus maar met een boek in de hangmat, niet heel vervelend...´s Avonds regende het heel hard dus zijn we aan de overkant van de straat gaan eten en heb ik de lokale specialiteit ´Tapado´ gehad. Een soep met curry, kokos, veel vis (o.a. een hele krab en een hele vis) en platanos (een soort banaan die je moet koken). Aan de praat geraakt met een paar locals (die mijn niet-opgegeten-hele-vis aan een arm, gebocheld vrouwtje, op veel te grote slippers, gaven) en met hen naar een bar gegaan waar live Garifuna en reggae muziek werd gespeeld. Rum met kokosmelk gedronken, uiteraard, uit een kokosnoot (Coco Loco). Tropisch, Tropisch, Tropisch... Eén van de jongens heeft me kennis laten maken met de Garifuna dans en de Reggae dans (veel heup geswing).
6/12
Tijd om de jungle in te gaan! Met onze gids, een Frans stel, een Franse man, een Engels stel en Susan en ik eerst een stukje door het dorp gelopen, dan door de jungle omhoog naar een ´look out point´(waar je Belize en Honduras zag liggen), door een dorpje met Garifuna mensen naar de Rio Quehueche voor een kano vaart. Ok, in de kano moesten we met 7 personen plus de stuurman. En de kano was ieniemienie. Tja, dan maar met z´n allen, achter elkaar, op de grond in de kano. Natte konten, vele keren bijna omgeslagen maar erg gelachen. Geluncht op het strand en relaxed in een hangmat op een steiger. Daarna verder door de jungle naar ´los Siete Altares´ (de 7 altaren). Dit zijn een aantal zoetwater baden en watervallen waar we in hebben gezwommen. Heerlijk en erg gaaf! Daarna over het strand weer terug naar Livingston. Gelukkig hebben we de hele dag mooi weer gehad! ´s Avonds met z´n allen gegeten (verwarrend dat Frans en Spaans samen!!).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
