Borubudur enYogyakarta
Door: Rachel
Blijf op de hoogte en volg Rachel
19 December 2015 | Indonesië, Borobudur
19-24 december
Tegen de avond komen we aan in Yogyakarta en checken in bij een leuk hotelletje, het Bamboo Bamboo hotel met, niet verrassend, veel bamboe in het interieur. We zitten vlak bij de straat met allerlei restaurantjes en barretjes dus we gaan wat eten. Net als we naar huis lopen begint het enorm te regenen. Tussen de buien door duiken we dan nog maar even een barretje in voor een biertje.
De dag erna gaan we met de bus naar Borobudur. We nemen de lokale bus om geld te besparen. Maar, we moeten eerst naar het busstation en daar nemen we een taxi naartoe ipv twee bussen (tja, je moet het ook niet overdrijven). De taxi kost 100.000 roepies, de bus 20.000 per persoon (€1,30) en wordt volgestouwd met mensen en bagage. De raampjes gaan open want er is geen airco. Het wordt een plakkerige rit. Onderweg begeeft de bus het. We moeten allemaal uit de bus en een aantal mensen, waaronder Hylke, duwt de bus aan totdat de motor weer start met een grote zwarte wolk uit de uitlaatpijp. We kunnen weer verder!
Aangekomen in Borobudur nemen we twee tuktuks naar het hotel. 100.000 roepies per stuk. Het is een mooi hotel, het Grahara Boutique Hotel and Spa. Het ligt een beetje afgelegen maar er zijn fietsen die we kunnen huren en de tempels liggen maar op 10 minuutjes fietsen. ’s Avonds zijn er ineens heel veel (vliegende) mieren in de kamer. Er blijkt een gat in het hout van de stoel te zitten waar heel veel mieren uitkomen. Yak. We halen iemand van de receptie en die haalt de stoel weg en sprayt de boel in. OK, we kunnen gaan slapen.
We staan om 4 uur op om de zonsopgang te bekijken. We gaan niet naar Borobudur zelf om hem te bekijken maar maar een heuvel verderop. Twee mannen van het hotel brengen ons op de scooter. De zon komt langzaam op en kleurt de lucht in prachtige tinten roze en rood. De zonnestralen Er hangt nevel rondom de tempel wat een sprookjesachtige sfeer geeft.
Om 6 uur zijn we weer terug en duiken we weer ons bed in. Nog even een paar uurtjes slaap pakken. Later die dag gaan we Borobudur zelf in. We nemen een gids die ons veel vertelt over het complex.
Borobudur is een boeddhistisch heiligdom en ligt bij deMerapi, de meest actieve vulkaan van Indonesië. Het is gebouwd in de periode 750-850 en is opgebouwd als een grote stoepa. De basis van deze stoepa is 123 bij 123 meter. De stoepa heeft negen etages; de onderste zes zijn vierkant, de bovenste drie rond. De etages vertegenwoordigen de boeddhistische kosmos. Op de bovenste etages bevinden zich 72 kleine stoepa's, die gebouwd zijn rondom één grote centrale stoepa. De grote stoepa staat symbool voor het Nirvana. De kleine stoepa's vertegenwoordigen van onder naar boven de weg die een boeddhist moet afleggen om uiteindelijk in het Nirvana te worden opgenomen. De open gaten in de onderste stoepa's staan op hun punt (de weg is nog onzeker) en in de bovenste stoepa's vlak, horizontaal (de weg is duidelijk, het geloof stevig).
We eten in een restaurant van een hotel met uitzicht op de tempel. En dan ziet Hylke eindelijk zijn olifant! Niet helemaal de wilde versie die hij in gedachten had, maar een waar je op kunt zitten voor een rondje tempel. Een olifant is een olifant!
We gaan terug naar het hotel en ik ga gebruik maken van de Spa. Die blijkt echter niet in het hotel zelf te zijn maar ze kunnen iemand bellen om in de kamer een massage te geven of ze brengen je er naartoe. Dat laatste dan maar. Achterop de scooter wordt ik naar de massagesalon gebracht en wordt na een heerlijke massage ook weer opgehaald.
De volgende ochtend bezoeken we nog twee tempels hier in de buurt. Op onze fietsen hebben we veel bekijks van de lokale bevolking. Bij de tempel moesten we ook al meerdere keren op de foto met scholieren.
Dan is het tijd om terug te gaan naar Yogyakarta. We worden op de scooter naar het busstation gebracht. De bus terug is ineens 5000 roepies duurder. Uiteindelijk betalen we 200.000 in totaal. Misschien toch maar luxe met de taxi de volgende keer? Dat zou maar 6,5 euro duurder zijn.
We hebben een nacht geboekt in het Green host hotel, een gaaf ecologisch design hotel. We annuleren het hotel dat wel al geboekt hadden voor morgen en boeken hier een nacht bij. Het kost ons 17 euro aan annuleringskosten. Ja ja, luxepaardjes, ik weet het.
We gaan het straatje weer in om te lunchen en een potje te poolen. ’s Avonds eten we in de net geopende rooftop bar en restaurant. Erg lekker.
De laatste dag in Yogyakarta gaan we op bezoek bij de Sultan in zijn paleis. Dit paleis, Kraton genaamd, werd gebouwd door vorst Mangkoeboemi (of Sri Sultan Hamengkoeboewono I) en wordt nog steeds bewoond door de huidige Sultan van Jogjakarta, Sultan Hamengkoeboewono X, die tevens gouverneur is van het gebied.
Zijn voorganger, Sultan Hamengkubuwono IX, verklaarde na de onafhankelijkheidsverklaring van Indonesië dat het sultanaat onderdeel uit zou maken van de Republiek Indonesië. Daarmee koos hij partij voor de jonge Republiek, en tegen de Nederlanders. Tot de officiële onafhankelijkheidsoverdracht in december 1949 was Jogjakarta ook de hoofdstad van de republiek. Deze sultan werd na de onafhankelijkheid vicepresident in 1951. De huidige sultan is erg modern. Hij heeft slechts één vrouw en vijf dochters. Officieel gaat de troon van vader op zoon en als de sultan geen zonen heeft dan gaat de troon naar zijn broer. Het is nog niet zeker of dit ook bij deze sultan gaat gebeuren. Er is een kans dat de troon in de toekomst naar zijn dochter gaat.
In de middag gaan we naar de Prambanan tempel, het grootste hindoe-Javaanse tempelcomplex. Het is druk op de weg maar de detour door dorpjes en langs rijstvelden is pittoresk, ondanks de bewolking en regen. Tegen de tijd dat we aankomen is het gelukkig droog.
De Prambanan tempels zijn ongeveer 850 na Christus gebouwd. Korte tijd nadat het complex af was, werd het verlaten en begon het te vervallen. Pas in de 19e eeuw werd de tempel herontdekt. In 1918 begon de renovatie en die is nog steeds aan de gang. Slechts 19 van de 240 tempels zijn gerestaureerd. Dit komt mede door een aantal vulkaanuitbarstingen (de laatste in 2006) die de boel weer verwoeste en vertraagde en ook doordat een deel van de stenen is gebruikt door oa de Nederlanders als bouwmateriaal voor gebouwen en spoorlijnen. En een tempel wordt pas herbouwd als 75% van het originele steenwerk er is. Van vele kleine tempels staat alleen nog de fundering. Onze gids vertelt ook het verhaal dat van een aantal muurschilderingen. Het verhaal van Sita bijvoorbeeld, de vrouw van Shiva, die ontvoerd werd en door Hanuman, heer van de apen, haar bevrijd met behulp van het apenleger. Leuk om op deze manier meer te weten te komen.
Daarna bezoeken we nog 3 tempels in de omgeving: de Lumbung tempel, Bubrah en Sewu. Deze zijn boeddhistisch en worden ook allemaal gerenoveerd. Hier is het stukken rustiger dan bij Prambanan, daar liepen weer heel veel scholieren rond en moesten we ook weer op de foto.
Terug naar Yogya voor onze laatste avond hier. Morgen vliegen we naar Bali.
In Indonesië hebben ze nog veel woorden die uit het Nederlands komen: bel, pedal, dynamo, stang (hebben de Nederlanders de fiets hier geïntroduceerd?), notaris, sprei, knalpot, polisi, apotek, praktek, kantor, handuk, waskom, halte bus, opsi. De meeste fonetisch geschreven, wel zo handig!
Tegen de avond komen we aan in Yogyakarta en checken in bij een leuk hotelletje, het Bamboo Bamboo hotel met, niet verrassend, veel bamboe in het interieur. We zitten vlak bij de straat met allerlei restaurantjes en barretjes dus we gaan wat eten. Net als we naar huis lopen begint het enorm te regenen. Tussen de buien door duiken we dan nog maar even een barretje in voor een biertje.
De dag erna gaan we met de bus naar Borobudur. We nemen de lokale bus om geld te besparen. Maar, we moeten eerst naar het busstation en daar nemen we een taxi naartoe ipv twee bussen (tja, je moet het ook niet overdrijven). De taxi kost 100.000 roepies, de bus 20.000 per persoon (€1,30) en wordt volgestouwd met mensen en bagage. De raampjes gaan open want er is geen airco. Het wordt een plakkerige rit. Onderweg begeeft de bus het. We moeten allemaal uit de bus en een aantal mensen, waaronder Hylke, duwt de bus aan totdat de motor weer start met een grote zwarte wolk uit de uitlaatpijp. We kunnen weer verder!
Aangekomen in Borobudur nemen we twee tuktuks naar het hotel. 100.000 roepies per stuk. Het is een mooi hotel, het Grahara Boutique Hotel and Spa. Het ligt een beetje afgelegen maar er zijn fietsen die we kunnen huren en de tempels liggen maar op 10 minuutjes fietsen. ’s Avonds zijn er ineens heel veel (vliegende) mieren in de kamer. Er blijkt een gat in het hout van de stoel te zitten waar heel veel mieren uitkomen. Yak. We halen iemand van de receptie en die haalt de stoel weg en sprayt de boel in. OK, we kunnen gaan slapen.
We staan om 4 uur op om de zonsopgang te bekijken. We gaan niet naar Borobudur zelf om hem te bekijken maar maar een heuvel verderop. Twee mannen van het hotel brengen ons op de scooter. De zon komt langzaam op en kleurt de lucht in prachtige tinten roze en rood. De zonnestralen Er hangt nevel rondom de tempel wat een sprookjesachtige sfeer geeft.
Om 6 uur zijn we weer terug en duiken we weer ons bed in. Nog even een paar uurtjes slaap pakken. Later die dag gaan we Borobudur zelf in. We nemen een gids die ons veel vertelt over het complex.
Borobudur is een boeddhistisch heiligdom en ligt bij deMerapi, de meest actieve vulkaan van Indonesië. Het is gebouwd in de periode 750-850 en is opgebouwd als een grote stoepa. De basis van deze stoepa is 123 bij 123 meter. De stoepa heeft negen etages; de onderste zes zijn vierkant, de bovenste drie rond. De etages vertegenwoordigen de boeddhistische kosmos. Op de bovenste etages bevinden zich 72 kleine stoepa's, die gebouwd zijn rondom één grote centrale stoepa. De grote stoepa staat symbool voor het Nirvana. De kleine stoepa's vertegenwoordigen van onder naar boven de weg die een boeddhist moet afleggen om uiteindelijk in het Nirvana te worden opgenomen. De open gaten in de onderste stoepa's staan op hun punt (de weg is nog onzeker) en in de bovenste stoepa's vlak, horizontaal (de weg is duidelijk, het geloof stevig).
We eten in een restaurant van een hotel met uitzicht op de tempel. En dan ziet Hylke eindelijk zijn olifant! Niet helemaal de wilde versie die hij in gedachten had, maar een waar je op kunt zitten voor een rondje tempel. Een olifant is een olifant!
We gaan terug naar het hotel en ik ga gebruik maken van de Spa. Die blijkt echter niet in het hotel zelf te zijn maar ze kunnen iemand bellen om in de kamer een massage te geven of ze brengen je er naartoe. Dat laatste dan maar. Achterop de scooter wordt ik naar de massagesalon gebracht en wordt na een heerlijke massage ook weer opgehaald.
De volgende ochtend bezoeken we nog twee tempels hier in de buurt. Op onze fietsen hebben we veel bekijks van de lokale bevolking. Bij de tempel moesten we ook al meerdere keren op de foto met scholieren.
Dan is het tijd om terug te gaan naar Yogyakarta. We worden op de scooter naar het busstation gebracht. De bus terug is ineens 5000 roepies duurder. Uiteindelijk betalen we 200.000 in totaal. Misschien toch maar luxe met de taxi de volgende keer? Dat zou maar 6,5 euro duurder zijn.
We hebben een nacht geboekt in het Green host hotel, een gaaf ecologisch design hotel. We annuleren het hotel dat wel al geboekt hadden voor morgen en boeken hier een nacht bij. Het kost ons 17 euro aan annuleringskosten. Ja ja, luxepaardjes, ik weet het.
We gaan het straatje weer in om te lunchen en een potje te poolen. ’s Avonds eten we in de net geopende rooftop bar en restaurant. Erg lekker.
De laatste dag in Yogyakarta gaan we op bezoek bij de Sultan in zijn paleis. Dit paleis, Kraton genaamd, werd gebouwd door vorst Mangkoeboemi (of Sri Sultan Hamengkoeboewono I) en wordt nog steeds bewoond door de huidige Sultan van Jogjakarta, Sultan Hamengkoeboewono X, die tevens gouverneur is van het gebied.
Zijn voorganger, Sultan Hamengkubuwono IX, verklaarde na de onafhankelijkheidsverklaring van Indonesië dat het sultanaat onderdeel uit zou maken van de Republiek Indonesië. Daarmee koos hij partij voor de jonge Republiek, en tegen de Nederlanders. Tot de officiële onafhankelijkheidsoverdracht in december 1949 was Jogjakarta ook de hoofdstad van de republiek. Deze sultan werd na de onafhankelijkheid vicepresident in 1951. De huidige sultan is erg modern. Hij heeft slechts één vrouw en vijf dochters. Officieel gaat de troon van vader op zoon en als de sultan geen zonen heeft dan gaat de troon naar zijn broer. Het is nog niet zeker of dit ook bij deze sultan gaat gebeuren. Er is een kans dat de troon in de toekomst naar zijn dochter gaat.
In de middag gaan we naar de Prambanan tempel, het grootste hindoe-Javaanse tempelcomplex. Het is druk op de weg maar de detour door dorpjes en langs rijstvelden is pittoresk, ondanks de bewolking en regen. Tegen de tijd dat we aankomen is het gelukkig droog.
De Prambanan tempels zijn ongeveer 850 na Christus gebouwd. Korte tijd nadat het complex af was, werd het verlaten en begon het te vervallen. Pas in de 19e eeuw werd de tempel herontdekt. In 1918 begon de renovatie en die is nog steeds aan de gang. Slechts 19 van de 240 tempels zijn gerestaureerd. Dit komt mede door een aantal vulkaanuitbarstingen (de laatste in 2006) die de boel weer verwoeste en vertraagde en ook doordat een deel van de stenen is gebruikt door oa de Nederlanders als bouwmateriaal voor gebouwen en spoorlijnen. En een tempel wordt pas herbouwd als 75% van het originele steenwerk er is. Van vele kleine tempels staat alleen nog de fundering. Onze gids vertelt ook het verhaal dat van een aantal muurschilderingen. Het verhaal van Sita bijvoorbeeld, de vrouw van Shiva, die ontvoerd werd en door Hanuman, heer van de apen, haar bevrijd met behulp van het apenleger. Leuk om op deze manier meer te weten te komen.
Daarna bezoeken we nog 3 tempels in de omgeving: de Lumbung tempel, Bubrah en Sewu. Deze zijn boeddhistisch en worden ook allemaal gerenoveerd. Hier is het stukken rustiger dan bij Prambanan, daar liepen weer heel veel scholieren rond en moesten we ook weer op de foto.
Terug naar Yogya voor onze laatste avond hier. Morgen vliegen we naar Bali.
In Indonesië hebben ze nog veel woorden die uit het Nederlands komen: bel, pedal, dynamo, stang (hebben de Nederlanders de fiets hier geïntroduceerd?), notaris, sprei, knalpot, polisi, apotek, praktek, kantor, handuk, waskom, halte bus, opsi. De meeste fonetisch geschreven, wel zo handig!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
