Wat?

Prima, zo'n nachttrein! We hadden ieder een bankje dat om een uur of 9 omgetoverd werd tot slaapbank met daarboven nog een bed. Al snel lagen we dan ook te pitten en op zich heb ik best goed geslapen, behalve dat de schuifdeur, waar we naast lagen, constant open en dicht klapte.

's Morgens werd alles weer in de 'zitstand' gezet. Aande andere kant van het gangpad zat een meisje dat me bekend voor kwam en na navraag bleek het een oud-uitzendkracht te zijn, Heleen. Ze was op vakantier met haar vriend. Kleine wereld!

De laatste uurtjes rijden we langs rijstveleden en jungle en dan komt de bewoonde wereld weer in zicht.

Op het station van Chiang Mai worden we opgewacht dooor iemand van ons hotelletje (met naambordje 'Shaki' i.p.v. 'Shari'). Nadat we zijn gedoucht gaan we de stad verkennen. We gaan naar nog een 'Wat'(tempel), eentje die zo uit Indiana Jones lijkt gestapt. We takelen water naar boven om het water over de Wat (met Buddha) te sprenkelen voor geluk en praten met een monnik.

Na nog een Wat had ik genoeg Wats gezien, maar, door de stad wandelend bleven we ons afvragen of we niks misten want zo fantastisch vonden we het niet. mmm....

Terug naar het hotel was het plan om nog een paar uurtjes bij het zwembad te gaan liggen maar het begon te regenen. Toen maar een massage genomen, een goed alternatief!

's Avonds naar de beroemde (lees: toeristische) avondmarkt gegaan. Overal stalletjes met koopwaar maar helaas weinig authenciteit (tenzij je de Duitse Stube met Thaise meisjes in lederhosen authentiek noemt). Er was zelfs een foodcourt! Wat dan wel weer leuk was, was de Starbucks waar we natuurlijk even naar binnen moesten!

Morgen de jungle in!