Taman Negara: olifanten en tijgers

23-25 oktober Taman Negara

We gaan de jungle in! Althans, die kant op. We nemen de minibus van KL naar Jerantut waar we 2 uur moeten wachten. En dat is best veel in een troosteloos dorp (alhoewel we later hoorden dat het er 's avonds best leuk is). Eindelijk vertrekken we met een andere bus en worden na een minuut of tien bij een rivier afgezet. Daar gaan we met 15 man plus bagage in. Het is een soort grote longtailboat die ons in 3 uur bij de ingang van het national park brengt. We varen op de bruine rivier door supermooie jungle en zien onderweg aapjes op de oever zitten.

We komen aan en moeten nog naar de overkant want daar is ons resort. Voor 1 ringit (20 cent) steken we in 1 minuut over. De bagage wordt in een soort verhuislift gezet en wij nemen de trap.

Taman Negara National Park is het oudste regenwoud ter wereld met meer dan 130 miljoen jaar. Het is zelfs ouder dan de amazone. In het park woont een olifantenfamilie die bestaat uit 30-40 olifanten. In 2012 is er nog een olifant het resort opgelopen! Ook wonen er zo'n 80 tijgers (dit waren er ooit 300). Die hoef ik niet tegen te komen.

Voor de gelegenheid hebben we een wat luxere cabin gereserveerd, morgen is het namelijk onze eerste trouwdag! Een goed excuus om wat luxer te slapen. Dit resort is het enige aan deze kant van de rivier dat aan de ingang van het park ligt. Erg mooi!

We smeren ons in met anti-muggenspul (er is geen malaria hier dus gewoon spul voldoet) en Hylke merkt al op weg naar het restaurant/bar dat zijn huid raar reageert op het spul. Een tintelend gevoel alsof je been slaapt. Dan voel ik het ook, ik had me net iets later ingesmeerd, op armen en enkels. Heel raar. Natte doekjes eroverheen halen helpt niet dus we moeten maar even kijken hoe het loopt. Het is in ieder geval niet rood of gezwollen. Ik had net nieuw spul in Surabaya gekocht en blijkbaar doet dat met ons iets bijzonders. :-(

We slaan ons door de nacht heen en maken elkaar om de 3 uur wakker voor de zekerheid (ok, dat is niet waar). 's Morgens is het nog niet weg maar wel iets minder. We gaan de jungle in dus genoeg afleiding!

We vertrekken iets eerder dan de tourgroepjes zodat we eerder bij de canopy walk zijn dan zij. Na een half uur lopen waar we een wild zwijn zien met twee kleintjes (op gepaste afstand gelukkig), zijn we bij de canopy walkway. Gelukkig zijn er maar twee mensen voor ons. Helaas stoppen die zo vaak voor foto's en filmpjes dat dit ook irritant is. Vooral Hylke die het niet zo heel relaxed vindt. Hij wil zijn eigen tempo kunnen lopen en dat lukt op deze manier natuurlijk niet. Hij draait dan ook na het eerste deel om.

Ik ga verder en geniet van het uitzicht. Wat is het hier gaaf! Na nog wat hangbruggen vraag ik of ik mag passeren zodat ze in alle rust hun fotosessies kunnen doen. Helaas zijn we dan alweer bijna aan het einde waar Hylke op me staat te wachten.

We lopen een stukje terug om bij een viewing point te komen. Door de jungle, in deze hitte met een vochtigheidsgraad van heel veel, is dat zwaar. We gaan namelijk bergop. De top halen voelt als een overwinning en het uitzicht is het waard! Helaas hebben we ook hier last van de bosbranden op Sumatra dus het uitzicht is niet optimaal.

We besluiten 400 meter verder te lopen naar het volgende viewing point waar het al iets minder druk is. Even uitpuffen, een slokje water en twee druivensuikers en we zijn er weer! We besluiten dan ook om niet om te draaien en met de rest mee al die trappen terug naar beneden te nemen maar aan de andere kant de berg af te lopen. Een gids heeft ons verteld dat dit kan en nog zo'n 3-4 uur lopen is tot het 'swimming point'.

En dit was (achteraf) een goede beslissing. Niks trappen naar beneden maar via de boomstronken omlaag. Gelukkig hangt er op sommige plekken een touw waar we ons aan vast kunnen houden. We zien dat dit ooit een pad is geweest want sommige treden zijn er nog wel maar daar ligt dan een dikke boom overheen. Daar maar overheen klimmen want hij blokkeert het pad.

Op een gegeven moment zien we heel grote drollen. En verderop nog twee keer. Het blijkt olifantenpoep te zijn! Ook zien we in de modder een afdruk. Helaas (of gelukkig) zien we de bijbehorende olifant niet. Later leren we dat je zigzaggend erg moet rennen als je er een tegenkomt dus voor de volgende keer zijn we voorbereid.

Hylke is inmiddels doorweekt van het zweet, letterlijk dan. Na een kleine twee uur zijn we bij het resort. Dat viel gelukkig nog mee qua tijd.

Eerst een welverdiend biertje en water en dan douchen. Hylke stapt met kleren en al onder de douche. Alles is toch al nat!

We gaan met het bootje naar de overkant om te lunchen en bevestigen de bus voor de dag erna. Terug naar het resort is het tijd om even te chillen in de cabin. We zijn net op tijd binnen of het barst los! Onze eerste tropische regenbui. En hij duurt nog best lang, ruim een uur. Dan maar een tukkie, dat was al weer even geleden.

's Avonds eten we ons eerste-trouwdag-diner in jet restaurant van het resort en bereiden ons voor op het volgende deel van onze reis. Morgen gaan we weer verder.