Gili Meno 10-14 oktober

Vanuit Nusa Lembongan gaan we met de fast boat naar Gili Meno, een tochtje van 2 uur met tussenstops op Lombok en Gili Trawangan. Op Trawangan stappen we over op een kleinere boot die ons naar Meno brengt. Voor de kust van Meno moeten we weer overstappen op een nog kleinere boot om aan land te komen, gezellig op een golfrijke zee. Eenmaal aan land gaan we op zoek naar een slaapplaats voor de aankomende 2 dagen. Deze keer hebben we niks vantevoren geboekt. Op de Gili's is geen gemotoriseerd verkeer, het is dus lopen of paard en wagen. Paard en wagen reed voor onze neus weg dus wordt het lopen in 35 graden met 15 kg per persoon op de rug.

De drie Gili eilanden (Trawagan, Meno en Air) zijn onderdeel van Lombok en zijn ieniemienie. Coördinaten 8° 21′ ZB, 116° 3′ OL

De term "Gili" betekent in Sasak "klein eiland". Alle eilanden staan bekend om hun duikmogelijkheden. Door een constante watertemperatuur van 30 graden Celsius zijn er veel soorten vissen - waaronder haaien - aan te treffen. Door dynamietvissen is een aantal jaar geleden het aanwezige koraal rondom Lombok verwoest. Het Gili Eco Trust probeert de schade te herstellen met het project Biorock, dat gebruikmaakt van onder andere elektriciteit om koraal weer snel aan te groeien.

We zijn dus op Gili Meno, de middelste van de drie. Na een half uurtje komen we aan bij An cottages, die goed staat aangeschreven in de Lonely planet. Shit, vol. Vlakbij ligt Pauls last resort. Ook vol, mmm, wat nu? Op de weg hier naar toe zijn we een luxe resort gepasseerd. Even op booking.com kijken of er nog plaats is.

Jawel, voor 35€ per nacht. We gaan ervoor, boeken online en lopen de 100m terug naar het Seri resort. Even een drankje en naar de kamer. Die blijkt echter te bestaan uit een bed met een muskietennet op een verhoging en 2 kastjes met een slotje aan het hoofdeinde. De badkamer is op 20 m lopen. Een soort glamping en dan is 35 euro toch veel geld. Wat een teleurstelling